به گزارش مشرق، پرسپولیس در چارچوب هفته بیستم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران موفق شد با نتیجه ۲ بر صفر از سد نساجی مازندران بگذرد و با ۴۱ امتیاز به صورت موقت به صدر جدول رده‌بندی صعود کند. سرخپوشان تهرانی در بازی برابر نساجی توانستند مانند چند بازی قبل موقعیت‌های متعددی را خلق کنند اما تنها ۲ بار به گل رسیدند. این اتفاق در دیدارهای پیشین تیم یحیی هم رخ داده بود. شاگردان او چندین بار تا آستانه فرو ریختن دروازه رقبا پیش می‌رفتند اما در زدن ضربات نهایی ناکام بودند. این مساله در کنار نگرانی که به وجود آورده است پالس‌های مثبتی را هم به همراه خود دارد.

اینکه پرسپولیس توانایی خلق موقعیت به طرق مختلف و در برابر رقبای مختلف با سبک‌ها گوناگون را دارد و می‌تواند با استفاده از ستاره‌های پرتعدادی که خصوصا در جلوی زمین دارد به رقبا ضربه بزند و آنها را تسلیم کند؛ یک ویژگی بسیار بزرگ است که نباید به سادگی از کنارش عبور کرد. به هیچ وجه نباید به تعداد گل‌های پایین زده شده پرسپولیس در این هفته‌ها اعتماد داشت و آن را سنگ محک مناسبی برای ارزیابی تیم یحیی دانست. سرخپوشان به مراتب بهتر از نتیجه‌ای که روی اسکوربورد حک می‌شود از حریفان خود بهتر عمل می‌کنند و آنها را تحت فشار می‌گذارند. روزی که مشکل روحی به وجود آمده نزد بازیکنان جلوی زمین از بین برود و آنها اعتماد به نفس از دست رفته خود را بازیابی کنند می‌توانند نتایج نهایی را هم دستخوش تغییر کنند و فاصله واقعی خود با رقبا را مشخص کنند.

یحیی گل‌محمدی در تمام پست‌ها بازیکنان قابلی را دارد و حالا ترافیک جالبی هم در خط حمله و در فاز هجومی به وجود آمده است. همان پستی که تا چند هفته پیش از نداشتن مهره تخصصی در آن رنج می‌برد. عیسی آل کثیر برگشته و خیلی زود هم پایش به گلزنی باز شده است. شهریار مغانلو با وجود اینکه گل نزده اما نشان داده در صورت داشتن زمان می‌تواند وضعیت کنونی را تغییر دهد و به یک عنصر مفید در خط حمله خودش را معرفی کند. مهدی ترابی همچنان همان ستاره‌ای است که می‌تواند روند بازی را تغییر دهد و سرنوشت‌ساز باشد. مهدی عبدی نیازمند زمان است تا این روزهای دشوار را پشت سر بگذارد؛ اتفاقی که با زدن یک گل شدنی است. در کنار این نفرات وحید امیری، امید عالیشاه، سیامک نعمتی و ... هم هستند. کمی عقب‌تر بازیکنانی چون احمد نوراللهی و میلاد سرلک نیز به محوطه جریمه رقبا سرک می‌کشند و توانایی بالایی در گلزنی دارند. با وجود این بازیکنان هر تیمی باید از پرسپولیسِ لیگ بیستم ترس داشته باشد.

تعداد موقعیت‌هایی که سرخپوشان تهرانی در این هفته‌ها روی دروازه حریفان خلق می‌کنند خیلی‌ها را به یاد پرسپولیسِ لیگ پانزدهم می‌اندازد. تیمی که در پایان فصل قهرمان نشد اما بی‌رحم‌ترین تیم برانکو ایوانکوویچ بود. آن تیم در هر بازی با عطشی تمام نشدنی به سمت دروازه رقبا می‌تاخت و آنها را با چند گل شکست می‌داد. تیمی که اگر در هفته‌های نخست در درون دروازه اوضاع بهتری داشت می‌توانست به راحتی قهرمانی را مال خود کند. حالا تیم یحیی هم نشانه‌ها و پالس‌هایی را فرستاده که نشان می‌دهد شبیه به همان تیم برانکو، در جلوی زمین بی‌رحم و سختگیر است. تیمی که در جلوی زمین هنوز آنقدر زهردار و عملگرا نشده اما در خط دفاعی به مراتب سازمان یافته‌تر و کم‌اشتباه‌تر است. باید دید گل‌محمدی در همین فصل می‌تواند سرخپوشان را به درجه تیم لیگ پانزدهم برساند یا خیر. اگر این اتفاق بیفتد خیلی سخت می‌شود مانع از ثبت پنجمین قهرمانی متوالی پرسپولیس تهران شد.